20-let-nazad-view-outcast-2
Πριν από 20 χρόνια. Αποτρόπαιος
Έτος 2007, κυβέρνηση, απελευθέρωση ενέργειας, απειλή ανατολής. Ο κόσμος είναι το τέλος, όλος ο κόκκινος κώδικας της ανθρωπότητας είναι το τελευταίο οχυρό. «Για δουλειά! Ξυπνώ! Έλα σε τηλεμεταφορά! Πάω! Αποθηκεύστε τον κόσμο!”Και δεν μπορώ να απαντήσω: -Sasai. Και πάλι, δεν θα δω κανένα ύπνο ούτε ξεκούραση, δεν θα υπάρχει τίποτα άλλο παρά θερμότητα και πύον. Θα πίνω περαιτέρω τη θέλησή μου, αλλά το παιχνίδι κάποιου άλλου απέτυχε. Ο μεγάλος Σωτήρας ξύπνησε σε έναν ζωντανό και φωτεινό πλανήτη, όπου κάποιος κακός Λόρδος θέλει να κατακτήσει όλους στον κόσμο. Έτσι, δεν υπάρχει χρόνος, τώρα είστε inlusive εδώ είναι η αναζήτηση, καλά, και σαν αντίο. Kavooo? Τι nafig fe ras? Από πού πήρα? Πιθανότατα πρέπει να βοηθήσετε, αλλιώς αποτυχία.
Εγώ, όπως πολλοί από εσάς, έπαιξα αμέτρητα βιντεοπαιχνίδια, όπως εσείς, δεν μπορώ να ονομάσω τον ακριβή αριθμό τους, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν στο είδος περιπέτειας ή στη δράση -περιπέτεια. Αρχίζοντας από Επιβάτης Και Ομίκρος Και φινίρισμα Okami, Ναι, τι μπορώ να πω, προσπάθησα να παίξω κείμενο Zork i Και Zork II (ανεπιτυχώς). Και μπορώ ειλικρινά να πω ότι το Outcast είναι η καλύτερη περιπέτεια που κυκλοφόρησε πριν από τις 18 Νοεμβρίου 1999. Μόλις μάθω ότι ένας ελάχιστα γνωστός, αλλά καλά αποδεκτός από τους κριτικούς, το παιχνίδι το 2019 είναι είκοσι ετών, αποφάσισα να περάσω και να πω για αυτό το αριστούργημα της Μεσολιθικής βιομηχανίας τυχερών παιχνιδιών.
Μια σπάνια στιγμή όταν μια μικρή εταιρεία αποφασίζει να κάνει ένα προϊόν με υψηλό κόστος, χωρίς να γνωρίζει ότι πιθανότατα θα το αποκρούσει σε πωλήσεις. Το Outcast είναι ένα από αυτά τα προϊόντα. Εφεση Έκανα μια τεράστια δουλειά και έκανα ένα τόσο εξαιρετικό παιχνίδι που θα ήταν δύσκολο να βρεθεί, ακόμα και κοντά σε αυτό κατά τη στιγμή της εξόδου, αλλά ανεξάρτητα από το πόσο καλό είναι το παιχνίδι, υπάρχουν πάντα μείον σε αυτό. Θα ξεκινήσω μαζί τους.
Ο γραφικός κινητήρας είναι τρομερός και δεν αφορά καν το χρονοδιάγραμμα του σταθμού, αν και εδώ είναι μια τάξη μεγέθους χειρότερη από ό, τι στο Δρομέας ή Command & Conquer: Tiberian Sun, Αλλά πώς επηρεάζει το gameplay. Vokseli, δουλεύουν με χαμηλότερη ανάλυση από τα εικονοστοιχεία, και επομένως μερικά πράγματα φαίνονται λίγο μπλοκ, δηλαδή, χαμηλής περιεκτικότητας σε κεφάλαια, τα οποία δεν φαίνονταν καν πολύ αισθητά κατά τη στιγμή της εξόδου, αφού τα πλεονεκτήματα αυτού του κινητήρα είναι ότι δείχνει τις επιφάνειες της καμπύλης πολύ καλύτερα από τα εικονοστοιχεία. Στην πραγματικότητα, αυτή η μικρή εσφαλμένη αντίληψη και ο Outcast δεν χρησιμοποιεί αυτό το είδος γραφικών, το παιχνίδι είναι χτισμένο στην τεχνολογία του raikasting, αλλά η περιγραφή αντιστοιχεί πλήρως στην πραγματικότητα και παίζει την πρώτη φορά, ενώ τα μάτια δεν είναι συνηθισμένα σε αυτό, είναι δύσκολο.
Τώρα θετικά σημεία (και αυτό θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο), πρώτον, θα ξεκινήσω με περισσότερα σχόλια στα γραφικά. Το πλεονέκτημα είναι ότι εμφανίζει απόλυτα μεγάλους χώρους και χάρη σε διάφορες μεθόδους που εφαρμόζονται από τους σχεδιαστές αυτού του παιχνιδιού από την έκκληση, μπορούν να αποφευχθούν πολλά εμπόδια στο τοπίο, αν και οι χαρακτήρες το δείχνουν οδυνηρά (περισσότερα σε αυτό). Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε, αλλά πώς μοιάζουν οι χαρακτήρες, τότε πώς κινούνται σε κυλίνδρους φαίνονται καλύτερα από ό, τι σε οποιοδήποτε παιχνίδι εκείνης της περιόδου. Αυτός είναι ένας συνδυασμός: “Τα καλύτερα και χειρότερα γραφικά που έχω δει ποτέ” και αν έχετε απομακρυνθεί από την τελευταία πρόταση, τότε μην ανησυχείτε, θα το συνηθίσετε γρήγορα. Τα υδρόβια αποτελέσματα είναι επίσης εξαιρετικά, είναι ακόμα καλύτερα από ό, τι στην πρώτη φημισμένη, η οποία βγήκε πέντε χρόνια μετά τον Outcast, η επιφάνεια αντικατοπτρίζει όλα όσα είναι πάνω από αυτό και τρέμει από τις κινήσεις σας, για να μην αναφέρουμε όταν κάτι εκρήγνυται σε αυτό και μια τεράστια αύξηση του νερού σε αυτό.
Τώρα ένα άλλο είναι ένα ασήμαντο πράγμα: ο εχθρός AI, ο οποίος είναι καλά επεξεργασμένος. Εάν συναντήσετε τους εχθρούς έναν κάθε φορά, θα φύγουν και θα ενεργούν κρυφά, στις μεσαίες ομάδες θα διασκορπιστούν και θα προσπαθήσουν να σας περάσουν από το πλευρό, ενώ σε μεγάλες ομάδες θα σας μεγαλώσουν σαν κρέας, βασιζόμενοι σε αριθμητική υπεροχή και δεν νομίζουν ότι δεν θα πετύχουν. Μιλούν επίσης κατά τη διάρκεια της μάχης για να εξαλείψουν τον εχθρό με λιγότερες απώλειες για τον εαυτό τους. Εν ολίγοις, δρουν έξυπνα, ξεχωριστά ή σε ομάδες, που μοιάζουν με χρόνο ημιζωής και κλέφτη, και είναι πολύ ευχάριστο.
Τώρα ο ήχος. Που εκτελείται από τη Συμφωνική Ορχήστρα https://rollinocasinogr.net και τη Χορωδία της Μόσχας, είναι απλά υπέροχος. Η μουσική, κατά κανόνα, είναι πολύ καλή στη διάθεση και τι συμβαίνει στην οθόνη όταν μιλάτε με το NPC και περιπλανηθείτε γύρω από ένα ειρηνικό χωριό μαλακότερες μελωδίες, αντικαθιστώντας με αιχμηρούς ρυθμούς γρήγορου σοκ κατά τη διάρκεια της μάχης. Τα ηχητικά εφέ είναι καθαρά, κάθε όπλο έχει το δικό του χαρακτηριστικό ήχο και αυτό δεν είναι ο ήχος ενός πιστόλι νερού, η φωνή των χαρακτήρων είναι επίσης στην κορυφή.
Και έτσι φτάσαμε στο πιο σημαντικό. Οικόπεδο. Το εισαγωγικό βίντεο, αν και αρκετά μεγάλο, αλλά κάθε δευτερόλεπτο γίνεται σε υψηλό επίπεδο. Λέει στο φόντο του σύμπαντος, όπου η αμερικανική κυβέρνηση έστειλε μια έρευνα σε έναν άλλο πλανήτη, ανακαλύφθηκε και κατεβαίνει, προκαλώντας αντίστροφη αντίδραση, η οποία προκάλεσε μια μαύρη τρύπα έτοιμη να καταστρέψει τη Γη. Εισάγουμε επίσης στον κύριο χαρακτήρα Σπρώξιμο, που έχει προφανή προβλήματα με το αλκοόλ και μια αξίωση για την δροσιά του Jim Reinor, τον οποίο μου θύμισε. Σοβαρά, μπορείτε να συγκρίνετε την εισαγωγή με τον Jim και την αρχή του Owhening και ο ίδιος ο παράλληλος θα εμφανιστεί μπροστά στα μάτια σας. Για πρώτη φορά, βλέπουμε τα πλάσματα που κατοικούν στον πλανήτη στον οποίο θα περάσουμε τις επόμενες 25 ώρες – αυτά είναι Talans, αλλά γι ‘αυτούς αργότερα. Στη συνέχεια, γνωρίζουμε τρεις άλλους χαρακτήρες, οι οποίοι θα πρέπει να παραδοθούν σε έναν άγνωστο πλανήτη για τον καθορισμό του καθετήρα: Marion Wulf, Καθηγητής Kaufman, που διατύπωσαν τη θεωρία των παράλληλων κόσμων και Καθηγητής Suy, ο δημιουργός της πηγής ενέργειας.
Η πτήση δεν περνά κανονικά και ρίχνονται σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου, Adelfa, Όπου πήγαν και ο Slade ξυπνά μόνος του, στο σπίτι ενός τοπικού κατοίκου – Talan. Ταλάνης – Πρόκειται για μια ανθρωποειδή φυλή που θυμίζει τον τύπο και το επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης των αρχαίων Κινέζων. Τότε του λέγεται για τη δυσκολία του Adelfa. Οι Talans πιστεύουν ότι αυτός Ulukai, Σωτήρας από την προφητεία Καζάρα, θρησκευτικός ηγέτης που σκοτώθηκε από τον τύραννο της Adelefa Ο Fei έτρεξε. Η προφητεία είναι ότι ο Ulukai θα απελευθερώσει την Adelefa από το Fei Ran. Ναι, ετοιμαστείτε για το γεγονός ότι πρέπει να θυμάστε τη γλώσσα του κόσμου στον οποίο είστε, γιατί θα είστε αρκετά ασαφείς να εξηγήσετε τις έννοιες των λέξεων. Αμέσως δείξαμε τον αγώνα μέσα στους φρουρούς της αντίστασης, αφού ο ηγέτης τους είναι ειρηνιστής, και ορισμένοι φρουροί θέλουν να πολεμήσουν. Αυτή η ισοπαλία είναι αρκετή για εσάς τις επόμενες 6 ώρες και τι θα συμβεί στη συνέχεια, μπορείτε να μάθετε για τον εαυτό σας.
Η αρχική φωνητική δράση γίνεται επίσης σε αξιοπρεπές επίπεδο, ο κύριος χαρακτήρας μιλάει με μια καρφωμένη φωνή, κουρασμένος από όλους τους πολεμιστές, δεν ξεχνά να αστειεύεται και ακόμη και να σπάσει τον τέταρτο τοίχο με χαρισματικό και ειρωνικά. Η φωνή του Talan ουσιαστικά δεν διαφέρει μεταξύ τους και το σημείο δεν είναι ότι εκφράστηκαν από ένα άτομο, αυτό είναι μάλλον συνδεδεμένο με τη φυλετική γραμμή. Φανταστείτε τους Κινέζους του ίδιου φύλου που προσπαθούν να μιλήσουν αγγλικά, γιατί όλοι θα ακούγονται οι ίδιοι, αν και οι φωνές θα διαφέρουν (δεν εγκρίνω αυτή τη σύγκριση, αλλά είναι)
Δεν θα χρειαστεί να εισέλθετε στη διεπαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλές λειτουργίες εκτελούν καυτά κλειδιά. Όλα είναι στη θέση του: ραντάρ, δράση με το θέμα, μετρητής μετρητή. Το μόνο πράγμα που μπορεί να βυθιστεί στο γέλιο ενός σύγχρονου παίκτη είναι η κίνηση του χαρακτήρα και της σκοποβολής. Είναι δύσκολο να το περιγράψουμε, αλλά αν έχετε δει ένα τέτοιο αριστούργημα ως gulmen, τότε θα καταλάβετε τι μιλάω, αλλά όταν μεταβείτε στην κάμερα από το πρώτο άτομο, σώζει λίγο, αν και, αφού γελάτε, μπορείτε να επιστρέψετε.
Υπάρχουν μόνο 6 τύποι όπλων για να διαλέξετε, γεγονός που περιορίζει τη διασκέδαση. Επιπλέον, το αρχικό σας όπλο είναι ένα παράλογο αστείο. Νομίζω ότι το έκαναν για να προσθέσουν δυσκολίες στην αρχή του παιχνιδιού, αλλά δεν έπρεπε να το έχουν κάνει τόσο δύσκολο. Αλλά νέα όπλα και βελτιώσεις μπορούν να αποκτηθούν γρήγορα αν γνωρίζετε με ποιον να μιλήσετε.
Οι αναζητήσεις στο παιχνίδι είναι συνήθως αρκετά καλές, και στην πραγματικότητα έχουν νόημα, δεν είναι συνεχές να δίνουν, για παράδειγμα, σε κάθε περιοχή που μπορείτε να μιλήσετε με τους ηγέτες και να προσπαθήσετε να τους πείσετε να σταματήσουν την παραγωγή του τι παράγει αυτή η περιοχή για να αποδυναμώσει τον στρατιώτη του εχθρού, αλλά μπορεί να μην το κάνετε και θα το κάνετε ό, τι είναι δυνατόν, μου αρέσει και μου αρέσει και μου αρέσει και μου αρέσει.
Και έτσι, αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω για το Outcast, με εξαίρεση ένα πράγμα: δοκιμάστε το. Επαναλαμβάνω, αυτό είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια περιπέτειας που έχω παίξει ποτέ, θα πρέπει επίσης να προσπαθήσει όχι μόνο τους λάτρεις των παιχνιδιών περιπέτειας, καθώς έχει πολλά από τη δράση και τα RPGs.
Εάν έχετε μια αυτιστική ικανότητα να αφαιρεθεί από τον πραγματικό κόσμο και να ξεχάσετε ότι υπάρχουν σύγχρονα παιχνίδια, όπως Σκιά του τάφου του τάφου, Άγνωστο 4 Και πολλοί άλλοι μπορούν να οριστούν από τους ακόλουθους βαθμούς:
Γραφικά-8
Ο ισχυρότερος λόγος των καλύτερων και χειρότερων γραφικών που έχω δει ποτέ. Όμορφα αντικείμενα της φύσης και όμορφων ανοιχτών περιοχών, αλλά κακώς αναζητούν κτίρια και χαρακτήρες.
Ήχος-10
Ένα αριστούργημα που εκτελείται από τη Συμφωνική Ορχήστρα και τη Χορωδία της Μόσχας.
Οικόπεδο-9
Μια πολύ καλή ιστορία που δεν μπορώ να βυθιστώ, λόγω των spoilers.
Διαχείριση-9
Κάποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν όταν εισάγετε τα κτίρια και όταν έρχεστε πολύ κοντά στο αντικείμενο, αλλά μια γρήγορη μετάβαση στην πρώτη λειτουργία -προσώπου και το πρόβλημα επιλύεται. Παράξενο, αλλά βολικό στη χρήση. Όλα μπορούν να επανατοποθετηθούν, τα προεπιλεγμένα στοιχεία ελέγχου είναι εξίσου εύκολο στη χρήση ως διαμορφώσεις χρήστη και η γραφική διεπαφή είναι υπέροχη.
Κάτω-9
Τουλάχιστον, θα είχα θέσει τόσα χρόνια πριν, αλλά γνωρίζοντας ότι υπάρχουν παιχνίδια πιο σύγχρονα, ακόμη και ο ίδιος ο ίδιος, το οποίο είχε ένα remake το 2017, μπορεί να δοθεί στο παιχνίδι 7, για τα κλασικά, στα οποία, στην πραγματικότητα, αν δεν εμπνεύστηκε από το άρθρο μου, όχι απαραίτητα παίζοντας. Εάν Σεισμός, Ημιζωός, Deus ex, Γούλμαν Αξίζει να παίξουμε για να γνωρίσω απλά τα κλασικά, τότε το ταξίδι στον κόσμο του adelf δεν αξίζει τον κόπο και πιθανότατα, έγραψα όλα αυτά για να τιμήσω τη μνήμη, δεν είναι πραγματικά ένα κακό παιχνίδι.